Właściwie nikt nie wiedział, dlaczego graciarnia została umieszczona w lochach. Zresztą – wcześniej to nawet nie była graciarnia tylko sala tortur. Jednak samych narzędzi, którymi torturowano jeńców już nie widać spod sterty papierów, kubków, filiżanek, biżuterii, piór, kufrów, krzeseł, ławek, szczotek do włosów, kluczy, świeczek, połamanych różdżek… można tak wyliczać i wyliczać bez końca. Otóż, wszystko zaczęło się pewnego dnia, kiedy jeden z dyrektorów kazał wynieść ławki z sali mugoloznastwa, ponieważ szkoła rezygnowała z tego przedmiotu. Obecnie w tej sali urządzono gabinet dyrektora i tak pozostało do dziś. Jednak nikt nie wiedział, co zrobić z ławkami, więc ostatecznie wylądowały właśnie tam – w lochach, gdzie nie zawadzały nikomu. Z roku na rok przedmiotów przybywało, a zużyte sprzęty sięgały sufitu. Co można jeszcze dodać – mnóstwo kurzu i nudnych lub interesujących rzeczy. Do tej pory można spotkać tam woźnego, który podrzuca tam kilka starych podręczników albo obrazów. Należy uważać, aby nie ruszyć jakiejś pokaźnej sterty, ponieważ wówczas cała mogłaby wylądować na nas.