Sowiarnia

Sowiarnię ciężko pomylić z jakimkolwiek innym pomieszczeniem. Już od progu dopada cię okropny dźwięk pohukiwania sów, połączony z trzepotem wielu - może nawet setek - par skrzydeł. Początkowo czujesz się zdezorientowany, nie wiesz, w jaki sposób odnaleźć swojego pupila, w którą stronę zwrócić się, by wysłać upragniony list. Dopiero po chwili zauważasz uporządkowanie w tym całym chaosie. Wielkie okna na wprost wejścia dostarczają do pomieszczenia - w którym, nie oszukujmy się, śmierdzi gorzej niż w jamie bazyliszka - świeże powietrze. Tamtędy też wylatują i wlatują sowy. Jeśli uniesiesz wzrok do góry, dostrzeżesz żerdzie, na których bezczynnie siedzą ospałe zwierzęta. Ściany z lekko zdartą już farbą, nie zachęcają do dłuższego przebywania tam. Ich koloru nie da się określić, choć w przeszłości były zapewne zgniłozielone.