Dzwonnica

Pierwszoroczniacy zawsze na początku swojego pobytu w szkole zastanawiają się skąd co godzinę słychać dzwon, który poniektórych doprowadza do szewskiej pasji i bezsenności. Prawda, jego dźwięk słychać w każdym zakamarku w szkole jak i na zewnątrz, ale gdyby nie on, większość uczniów musiałaby zostawać u woźnego za karę po lekcjach za spóźnienia. Ogromny dzwon odlany z brązu z sercem wolno wybijającym pełne godziny znajduje się na samej górze Wieży Północnej. Można dostać się do niego po ciasnych schodkach mieszczących jedną osobę, które to skrywają się w rogu tarasu. Przy dzwonie jest niewiele miejsca, można zrobić zaledwie pięć kroków wzdłuż i wszerz. Odradzamy przebywanie w tym miejscu, gdy zbliża się pełna godzina, chyba że chcecie stracić słuch. Zastanawiacie się kto wprawia dzwon w ruch? Byłoby to zupełnie normalne gdyby działał z pomocą magii i tak też właśnie się dzieje. Możecie spotkać tutaj starszego, otyłego mężczyznę w pidżamie, któremu stale wycieka czarna wydzielina z prawego ucha. Jest to duch czarodzieja, który był z wizytą z Ministerstwa w Durmstrangu. Został zakwaterowany w Pokoju Gościnnym i pewnej nocy nie wytrzymał głośnego dzwonienia. Maksim – bo tak ma na imię bohater tejże opowieści, chciał jakoś uciszyć głos jaki niosły za sobą uderzenia serca dzwonu. Rzucił zaklęcie, ale dzwon zamiast wydobywać z siebie łagodniejsze brzmienie zawył tak głośno, że czarodziej odskoczył i niefortunnie upadł na barierki w tarasie znajdującym się pod dzwonnicą. Nikt nie wiedział, iż mężczyzna tam leży. Niestety zamarzł zanim ktokolwiek go znalazł. Teraz jest skazany na przebywanie w tym miejscu, dlatego często zagaduje uczniów, którzy zapuszczą się na taras.