Na początku należy chyba powiedzieć, że każdy był w gabinecie woźnego, pana Amadeusa Bloma, chociaż jeden raz (o ile nie więcej). I to wcale nie z powodu szlabanu, chociaż tacy też się zdarzają. Powód tych częstych wizyt w gabinecie pięćdziesięcioletniego Amadeusa jest prosty – woźny to sympatyczny i charyzmatyczny czarodziej, który bardzo szybko potrafi zaskarbić sobie względy innych. Jak na swój wiek wygląda bardzo młodo, ciągle jest nieco przystojny (na swój sposób) i, co dziwne, niejedna uczennica się w nim podkochuje… no cóż. Każdy ma inny gust. Gabinet pana Amadeusa jest dość duży, aby pomieścić tu kolosalne biurko z setką maleńkich szufladek, skrytek i półeczek. Wielu jest ciekawskich, pragnących dokładnie zbadać rejony tego biurka. Kto może wiedzieć, jakie cuda skrywa? Oprócz woźnego – chyba nikt. Stoi tu także wielka szafa, jednak jej zawartość nie jest zbytnio interesująca – jakieś stare miotły, środki czystości. Nic interesującego. Pod portretem jakiejś pięknej czarownicy woźny ustawił wygodną kanapę, na której wita ewentualnych gości. Poza biurkiem, szafą i kanapą, każde wolne miejsce w tym gabinecie wypełniają wysokie półki pełne dziwnych, ale interesujących rzeczy, których Amadeus nie pozwala dotykać. Oczywiście, mało kto wie, że woźny był dobrym przyjacielem Karkarowa i te wszystkie tajemnicze przedmioty są pozostałością po tym właśnie czarodzieju. Nie trzeba chyba dodawać, że te przedmioty są czarnomagiczne, prawda? Pod nieobecność Amadeusa rzadko kto tutaj przebywa, ale są tacy głupcy, którzy postanawiają z nim zadrzeć. Przebywając samotnie w gabinecie woźnego, muszą się modlić, aby Amadeus nagle nie wszedł do własnego miejsca pracy – kara byłaby bardzo dotkliwa. Zastanów się kilka razy, zanim postanowisz samotnie tutaj wejść, próbując odkryć tajemnice woźnego.