Pokój Mgieł

Przechadzając się po korytarzu na pierwszym piętrze większość uczniów omija hebanowe drzwi i nawet nie zwraca na nie uwagi. Nikt nie interesuje się pomieszczeniem, które tak naprawdę cały czas jest otwarte. Zapewne gdyby dyrektor zalecił założenie zamków, wtedy Pokój Mgieł cieszyłby się większym zainteresowaniem. Mgła – tak mało doceniane zjawisko. Można stać przed kimś zupełnie niezauważonym, można również zgubić się wśród unoszących się kropel wody, które czasem osiadają na ubraniu. Jeśli już skusisz się na zawitanie w owym pomieszczeniu, nie zapomnij mieć głowy i różdżki dookoła siebie. Nigdy nie wiadomo co kryje się kilka kroków dalej. Może wpadniesz na chochlika, bądź złego ducha? A może odnajdziesz zagubioną tutaj duszę? Istnieje taka legenda, iż kilka osób nigdy nie wyszło z Pokoju Mgieł. Wszystko zależne jest od tego, czy potrafisz nad sobą zapanować, aby mgła nie zrobiła się zbyt gęsta i uniemożliwiła kolejne ruchy. Stojąc w rozciągającej się mgle można usłyszeć intrygujące dźwięki. Na początku ciche, z czasem narastają. Jest to nieco straszny element towarzyszący owemu zjawisku – nie wiadomo co i nie wiadomo, z którego miejsca dokładnie dobiegają. Pozostaje jedynie pytanie, czy odważysz się tutaj wejść?