Prowadzą do niej zwyczajne, drewniane drzwi w rogu biblioteki. Nieważne, czy jest dzień, noc, święto czy zwykły poranek - drzwi prowadzące do czytelni zawsze są otwarte i ich najmniejszy ruch powoduje głośne skrzypienie, dlatego wszyscy starają się ich nie ruszać. Stoją tutaj czteroosobowe stoliki, na których postawiono bogato zdobione lampy, dające dobre oświetlenie. Tak samo jak w samej bibliotece, pod ścianami stoi kilka regałów z książkami. W kącie pomieszczenia można zobaczyć stary zegar wahadłowy. Kiedy zbliża się pełna godzina i zegar zaczyna wybijać godzinę, jego odgłos rozchodzi się po całej bibliotece. Zazwyczaj wtedy uczniowie zwalają sobie na głowę bibliotekarza, pana Petrova, który wygląda jakby zaraz miał dostać apopleksji. Wykrzykuje coś o tym, że w bibliotece ma panować cisza i spokój, a potem bierze delikwentów za fraki i wyrzuca za drzwi. Oczywiście, potem stara się o szlaban dla tych szczęśliwców. Czy wy też macie wrażenie, że pan Petrov nie ma pojęcia o istnieniu zegara?