Imię/Imiona: Liivi Sigrid
Nazwisko: Ankdal
Czystość krwi: 75% czystości
Data urodzenia:  13.05.1964
Drużyna: Uguns
Miejsce zamieszkania: Tapa, Estonia

OSOBOWOŚĆ
Jak miliony ludzi na świecie zawsze jest przekonana, że jest wyjątkowa. Lubi tak myśleć, jak każdy inny, więc w rzeczywistości wcale nie jest ponadprzeciętna. Jej cechy charakteru wpisują się w proste schematy, które jeszcze bardziej utwierdza społeczeństwo w rozpowszechnionym stereotypie rudych osób. Ona na pewno jest tą rudą, której nie należy ufać. Przebiegła i chytra jak rudy lis, zwinna jak wiewiórka… Jak ona tego nienawidziła. Liivi jednak taka jest i nie może temu przeczyć. Przyzwyczaiła się do wyzwisk dzieciaków, ale także szybko nauczyła się pokazywać ząbki i przeganiać gówniarzy – inaczej ich nie można nazwać, naprawdę!  Nie raz kaleczyła swoim ostrym językiem i jeśli raz to zrobiła, to nie będzie mieć żadnych skrupułów, zrobić to po raz kolejny i kolejny. Mimo starała się nie być osobą agresywną, co nie zawsze jej wychodziło. Wolała wmieszać się w tłum, co uniemożliwiały jej włosy. Jednak nigdy nie dała sobie ich przefarbować, gdyż kolor czupryny jest jej jedyną zaletą. Zakompleksiona, a jednocześnie pewna siebie i swojej inteligencji. Zdecydowanie nie jest wszystkowiedząca i nie raz na lekcjach zrobiła z siebie idiotkę. Mimo to potrafi być sprytna i z łatwością zemścić się na swoim szkolnym wrogu. Potrafiła. Ale to, czy tego chciała to zupełnie inna bajka. Stara się być uprzejma, nawet dla największych porażek życiowych. Za to jej ambicja nigdy nie pozwala jej stać w miejscu i ciągle poszerza swoją wiedzę, zwalcza swoje wady. Tak, w tym miedzy innymi była nieśmiałość. Bowiem Liivi nie potrafi nawiązywać kontaktów z ludźmi. A przynajmniej nie tych pozytywnych… Znudzona życiem lubi pakować się w różne kłopotliwe sytuacje, za które później otrzymywała kary. Ponieważ ciągle powtarza swoje błędy to znaczy, że wcale nie uczyła się na własnych błędach. Należała do tych odważniejszych osób, które nie bały się mówić tego co myślą, nawet kosztem zranienia kogoś swoją szczerością. Druga osoba zdecyduje, czy woli słodkie kłamstewka, czy brutalną prawdę. Taka właśnie była Liivi z jednej strony spokojna i zniechęcona do wszystkiego, co ją otaczało, z drugiej wredny psotnik.

PREZENCJA
Posiada wąską, owalną twarz, która latem jest bogato obsypana piegami. Oczy ma usadowione zbyt blisko nosa, a nierówne brwi sprawiają, jakby wiecznie nic jej się nie podobało. Usta ma pełne, drobne, które rzadko układają się w uśmiech. Mogłaby być pociągające, gdyby dziewczyna pamiętała o tym, aby częściej mieć je zamknięte niż na wpół otwarte. Drobne uszka są niewidoczne pod rudą czupryną. Jej włosy są wyraźnie zniszczone i łamliwe, żyją własnym życiem. Krótko przystrzyżone kosmyki związuje najczęściej w warkocz, ale nie zawsze dają się poskromić. Wówczas Liivi poddaje się i straszy swoją czupryną „na wiedźmę”. Jest przeciętnego wzrostu, jednak większość chłopaków w jej otoczeniu jest dla niej niskimi. Jednym z jej atutów jest ładna figura z wyraźnie zaznaczoną talią. Jednak nieproporcjonalnie grube nogi i małe piersi psują cały obraz. Kościste palce straszą spod grubej warstwy munduru. Cały ten ciężar dźwigają drobne stópki, które wiecznie są pokaleczone przez obcierające buty. Może z tego powodu ma też dziwaczny chód? Jakby co chwilę traciła równowagę, nogi jej się plączą jak pijanemu, depcze sobie po palcach, ale idzie. Zawsze coś.

GENEALOGIA
Liivi nie zna rodziny od strony ojca. Od dziecka miała świadomość, że nie należy ich szukać, ponieważ familia odrzuciła jej rodziciela, a także ją samą, jako dziecko zakazanej miłości. Czystokrwiste rody miały nieco chorego bzika na punkcie zachowania ciągłości rodziny, rodziny w takim stanie jaka jest przez wieki. Nikt nigdy nie potwierdził, że to oni odpowiadają za śmierć jej rodziców, ale nie wahała się tego podejrzewać. Skoro ona jeszcze żyła i wciąż nosiła nazwisko ojca bezkarnie, to widać nie wiedzieli o jej istnieniu. Ankdalowie wymarli jak dinozaury przed laty i i nikt o nich już nie myśli.
Jednak ze strony matki dziewczyna także nie zna zbyt wiele osób. Z dzieciństwa zachowała nieliczne wspomnienia babci, ale i ona szybko odeszła. Najlepszy kontakt miała z ciotką, która ją wychowała i nauczyła niezbędnej wiedzy, więc do szkoły poszła już wyposażona w podstawy. Rzadko rozmawiały, ale z tych kilku chwil, gdy rozmawiały swobodnie, dowiedziała się, że jej rodzice byli drużynach Ugnusu i Udensu. I kiedy ktoś źle traktował matkę z powodu jej nieczysttej krwi, zawsze zjawiał się ognisty rycerz. Za to młodsza ciotka trafiła do Omegi i musiała radzić sobie sama z tym ciężarem. W dorosłym życiu także nie było jej łatwo, ponieważ pracodawcy niechętnie zatrudniają Omegi nawet jeśli mieliby wybitne wykształcenie, to stereotyp zawsze będzie silniejszy. Liivi miała nadzieję, że nigdy z nią tak nie będzie...

HISTORIA POSTACI
Liivi przyszła na świat w Szewcji jako potomkini jednego z najznakomitszych rodów tego kraju. Jednak nigdy nie została doceniona przez rodzinę ojca, a on sam szybko popadł w niełaskę. Wówczas to jako jeszcze niemowlak rodzice wywieźli ją do Estonii, która była ojczyzną matki dziewczyny. Tutaj dorastała i uczyła się w błogiej niewiedzy o swojej dalekiej rodzinie, która pielęgnowała tradycje czystokrwistych czarodziejów. Cień od ich strony nigdy nie zniknął, a prześladował młodych rodziców za każdym razem, gdy się przeprowadzali. Otóż powodem nienawiści była matka Liivi, a tym samym ona sama. Laura Rei była czarownicą półkrwi i dla szlachetnej rodziny ta odrobina mugolskiego pochodzenia była niczym trucizna. Eric Ankdal szybko został wydziedziczony, ale nienawiść do niego nie pozwalała mu spać spokojnie. Rodzice Liivi zginęli, a ona sama nigdy nie dowiedziała się jaka była przyczyna śmierci, ani dlaczego tak się stało. Dalej żyła w niewiedzy pod opieką ciotki, Margo. Nie tęskniła za rodzicami, prawie ich nie pamiętała. Zdecydowanie nie była przeciętnym dzieckiem, które zawsze kocha swoich rodzicieli bez względu, czy ich zna.  Jedyną pamiątką po rodzicach były jej imiona, które uważała za śmieszny żart i nazwisko wskazujące na pokrewieństwo z szwedzką rodziną. Imię Liivi kojarzyło się dziewczynie ze szwedzkim „liv”, czyli życie. Do tego wiele osób zamiast Sigrid słyszeli Sygin, imię bogini śmierci i kłamstwa. Zdecydowanie wolała przedstawiać się tylko pierwszym imieniem, aby uniknąć nieprzyjemnych skojarzeń od strony dzieci.
W wieku ok. pięciu lat wykazywała zdolności magiczne, co uniemożliwiało jej edukacje wśród mugoli. Nigdy żadnego nie poznała osobiście. Widywała jedynie po drodze z jednego miejsca do drugiego i przyglądała im się jak małpkom w zoo. Miała świadomość swojej nieczystej krwi, ale zawsze też zdawała sobie sprawę, że dla czarodziejów nie jest to nic dobrego, więc jak mogła ukrywała ten fakt. Uważała, że jej życie mogłoby być łatwiejsze, gdyby nie domieszka mugolskiej krwi. Mimo tego nie gardziła swoją rodziną od strony matki. To właśnie w nich miała oparcie przed rozpoczęciem edukacji w Durmstrangu, chociaż pewnie łatwiej by jej było w innej szkole. Jednak tego się nie wybierało. Będąc uczniem szkoły magii wcale nie czuła się wyjątkowa. W dużej mierze machanie różdżką, uczenie się zaklęć i receptur było żmudnym procesem. Przez prawie rok nie mogła się odnaleźć w nowym otoczeniu, a Noc Przydziału dodatkowo zniechęciła ją do nauki. Nie żeby się bała, ponieważ nie należała do bojaźliwych. Jednak czuła się tym znudzona, gdyż jak mogła odczuwać strach w otoczeniu innych ludzi, którzy ją tylko dodatkowo irytowali płaczem. Ona jako jedna z niewielu potrafiła bez problemu bronić się przed magicznymi stworzeniami. Bardzo chciała się wykazać...
Następne lata zleciały jej szybko bez wyjątkowych zdarzeń. Zdecydowanie to już podręczniki bywały ciekawsze niż jej życie.

PRZEDMIOTY LEKCYJNE

A) Obowiązkowe: zaklęcia i uroki, obrona przed czarną magią, ziołolecznictwo, eliksiry, transmutacja, rekreacja
B) Dodatkowe: opieka nad magicznymi stworzeniami

Wybrany wizerunek:
http://jodeviant.deviantart.com/art/Die-neue-Emi-7-468552413